Polskie czasopisma muzyczne – ceny rocznej prenumeraty

Skończył się 2014 rok, a razem z nim powygasały moje prenumeraty czasopism. W branży IT, w której pracuję, wszystko jest zrobione albo z prądu (e-…coś tam) albo wirtualne (v-…coś tam), czyli niby jest ale trochę na niby i nie można tego wymiętosić w rękach. Pewnie dlatego właśnie odczuwam wielką sympatię do papierowych wersji czasopism. Nie wieszają się, nie lagują i nigdy nie kończy im się prąd. Same zalety.

Czas podjąć decyzję czy i które czasopisma muzyczne zaprenumerować ponownie na kolejny rok. Z perspektywy moich zainteresowań i przyzwyczajeń, niepodzielnie króluje moja ulubiona pozycja wydawnictwa AVT: „Estrada i Studio„. Wygląda na to, że pod względem liczebności pozycji prasowych dla muzyków, w Polsce rządzi właśnie wydawnictwo AVT. Pomyślałem, że skoro już wziąłem się za temat moich prenumerat, to przy okazji zrobię zestawienie (uwiellllbiam robić zestawienia! :P), w którym będę miał wszystkie polskojęzyczne magazyny muzyczne. Zestawienie uwzględnia też koszt rocznej prenumeraty każdego z nich. Ot, taki krótki rzut oka na branżę prasową w Polsce pod hasłem „muzyka”.

Nie każdy „magazyn” da się przeczytać

Zacząłem od Wikipedii, gdzie w kategorii „Polskie czasopisma muzyczne” zapoznałem się w dużej mierze z historią branży. Okazuje się, że wiele pozycji, które funkcjonują w mojej pamięci, to już historia. Zestawienie na Wikipedii obejmuje wszystkie pisma, zarówno istniejące, jak i te, które zamknięto. Z tego powodu Wikipedia okazała się dobrym punktem startu ale lista czasopism w Wikipedii wymagała przefiltrowania. Wyrzuciłem wszystkie pozycje, które nie są już wydawane. Trafiłem też na taki kwiatek, jak „Free Colours„. Na swojej stronie (na Facebooku, bo innej nie mają) twierdzą, że są jedynym magazynem o reggae w Polsce. Być może. Niestety nie udało mi się znaleźć informacji, czy to czasopismo w ogóle wychodzi, czy w formie papierowej, jak często i jak można je kupić. Dlatego wyrzuciłem je z mojego zestawienia. Pominąłem też ze dwie strony zajmujące się sprzedażą wysyłkową (głównie płyt CD z muzyką), które posługują się nazwą „magazyn muzyczny”, zupełnie nie wiem dlaczego.

Po odfiltrowaniu zostało mi zaledwie kilkanaście pozycji. Zdecydowałem więc nie bawić się w żadne kategorie typu „dla muzyków”, „dla melomanów”, „dla audiofili”. Wszystko wrzuciłem do jednego wora, który prezentuję wam poniżej.

Polskie czasopisma muzyczne – aktualne w styczniu 2015 r.

Jeśli czegoś tu brak…

…to wcale mnie to nie zdziwi. Dajcie mi znać, jeśli zauważycie, że przegapiłem jakieś wydawnictwo. Przypominam: szukałem polskich czasopism muzycznych, które da się czytać na papierze.